TREBALLAR? Sí, PERÒ NOMÉS PER A ENRIQUIR L'ÀNIMA, NO PAS LA BUTXACA...

dimarts, 22 de setembre del 2009



Hauríem de viure en aquell món
on no se suposa res
i les metàfores són possibles,
on les bruixes desprenen
perfums de lluna.
Mes no és així,
on vivim és, tristament, cert.

(de POEMES ORFES)

4 comentaris:

Maria ha dit...

"Hauríem de viure en aquell món
on no se suposa res ..."


Queria viver num mundo assim como o que canta o teu poema!


Abraço muito terno


BIA

Maria ha dit...

...se cada um de nós não se envergonhasse de fazer a sua magia (a magia que sabe), se cada um de nós revelasse o seu dom interior... o mundo que temos seria metafórico, brilhante, colorido e musicado... e em cada rosto abrir-se-iam sorrisos esplendorosos e dos olhos sairiam brilhos de cristais lunares... esse mundo é possível: faz a tua parte!


Abraço muito meiguinho de quem jamais te esquecerá!


BIA

Unknown ha dit...

De vegades penso que és quan somiem que vivim........

Júlia RibaRoja ha dit...

I continuo pensant que és quan somiem que vivim perque sóm lliures de veritat........!